مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
شاعر : مرضیه نعیم امینی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
قالب شعر : غزل
عشقی که به دل کاشته بودی ثمر آورد هم آه شب آورد هـم اشک سحـر آورد
آنـقـدر کـریـمی که گـدا از سر کـویت از آنچه دلـش خواسته هم بیـشتر آورد
شــرمـنـده اگـر دیـدۀ پُـر اشـک نـدارم نوکر به عزای تو همین مختصر آورد
غم پیش دل ریش تو ای مرد، کم آورد صبر تو دگر حـوصلۀ صبر سر آورد
گیسوی سپیـدت خبر از داغ جگـر داد غم هرچه که آورد به روی جگر آورد
دستی به روی جام غرورت ترک انداخت آن دست که پشت در خانه شرر آورد
سم تا جگرت دید، خجالت زده تا تشت از کوچه و آن صورت نیلی خبر آورد
در لحـظه تشـیـیع تو از کـینه، سپاهی با تیـر و کـمان پـیـرزنِ فـتـنهگر آورد
"یا فاطمه" می گـفت حسین بن عـلی با هر تیر که از سینه و پهلوت در آورد
|